Afgelopen week mocht ik -na een stille zomer- eindelijk weer eens optreden! Wat had ik daar enorm naar uitgekeken. En ondanks dat het een mooie nazomerdag was, zat de zaal nog best vol.
Ik begon mijn set met Destruction. Mijn allereerste eigen geschreven nummer dat acht jaar geleden het levenslicht zag. Ik heb het niet vaak live gezongen, maar het voelde ontzettend goed om deze tekst te brengen voor dit publiek.
Destruction gaat over de schoonheid van de natuur om ons heen, en de verwoesting ervan door ons mensen. Destruction is een oproep aan een ieder om beter om te gaan met onze aarde. En ook al is de tekst al acht jaar oud, hij is actueler dan ooit.
Mijn tweede nummer was Loneliness Anthem #2, ook wel A song of Pain genoemd. Een prachtig nummer van Marcela Bovio. Voor mij was dit een nummer om te experimenteren met een lichtere, niet klassieke sound. Maar het is ook een nummer waarin ik all the way kan gaan qua inleving. Voor mij gaat het nummer om het gevecht tegen eenzaamheid.
Mijn laatste nummer was gelijk het spannendste... Het was de eerste keer dat ik The Light op een podium zong! Het ging niet perfect, maar ik heb er wel enorm van genoten om mijn meest recente single live te brengen. Het was heerlijk!
Het hele optreden was sowieso onwijs fijn. Ik had enorm veel rust in mijn hoofd. Van tevoren keek ik de zaal in, en dacht ik: "ik mag al deze mensen zo een cadeautje geven, hoe tof is dat". Ik deed een korte ademhalingsoefening (geleerd van mijn coach Marcel), en ik kon de hele wereld aan. Ik genoot er enorm van om de mensen in het publiek in de ogen te kijken en mijn verhaal te delen.
Na afloop ook wat goede reacties gekregen, en dat is toch de kers op de taart. Kortom, een geweldige ervaring die smaakt naar meer!